Bron: Stamboom fam. van Faassen

Sinds 1811 zijn er ontelbaar veel geboorten, huwelijken en sterfgevallen aangegeven bij de burgerlijke stand. Daarbij zijn er ook die opmerkelijk te noemen zijn. Zo kwam het geregeld voor dat een man of vrouw hertrouwde nadat de eerste partner op jonge leeftijd gestorven was. Zo’n tweede huwelijk werd veelal uit noodzaak geboren. Vaak werd de tweede partner in de schoonfamilie gevonden: een zwager of schoonzus. Een derde huwelijk werd sporadisch gesloten, maar het was vrij bijzonder dat iemand voor de vijfde keer in het huwelijksbootje stapte. Toch gebeurde dat in het jaar 1855. Het voorval was zo opmerkelijk dat het de landelijke kranten haalde. In de Goessche Courant van 24 mei van dat jaar werd geschreven: Den 19 mei jl. is te Hardenberg zekere E. van V., oud 38 jaar, ondertrouwd, en zal zich daarna ten vijfden male in den echt begeven.

Dankzij de goed geadministreerde burgerlijke stand is het eenvoudig om op te zoeken wie de 38-jarige aanstaande bruidegom was. Het ging om klompenmaker Engbert van Faassen uit Lutten. In 1836, toen hij 19 was, trouwde hij voor de eerste keer met Harmanna Flim uit Den Ham. Ze kregen twee kinderen, maar zij overleed al in 1842. Het jaar erop hertrouwde Engbert met Jantje Giethoorn uit Hoogeveen. Uit dit huwelijk werd een zoontje geboren, maar Jantje overleed in het kraambed. Ruim een half jaar later stapte Engbert voor de derde maal in het huwelijk. Dit maal was Arendina Nijeboer uit Lutten zijn bruid. Ze kregen in 1846 een dochtertje, maar opnieuw stierf zijn vrouw in het kraambed. Het vierde huwelijk werd wederom ruim een half jaar later bij de burgerlijke stand ingeschreven. Deze keer werd Gezina Likkel uit Heemse zijn echtgenote. Ze kregen twee dochters, maar in 1854 overleed Gezina op 32-jarige leeftijd; dit keer niet in het kraambed. Engbert was toen nog geen veertig jaar oud, maar had al vier huwelijken achter de rug. In 1855 hertrouwde hij – zoals het krantenbericht vermeldde – voor de vijfde maal. Op 14 juni werd zijn huwelijk met de 31-jarige Willemina Rundervoort uit Baalder voltrokken in het gemeentehuis in Heemse.

Vijf keer getrouwd zijn is heel bijzonder – het haalde de landelijke krant – maar toch werd Engberts geschiedenis nog opmerkelijker. In 1859 overleed ook Willemina, met wie hij twee kinderen had gekregen. De vijfvoudig weduwnaar bleef opnieuw alleen achter met zijn kinderen. De kranten konden daarom andermaal in de pen klimmen toen Engbert in 1860 voor de ZESDE keer in het huwelijk trad. Dat alleen was al voldoende geweest voor landelijke publiciteit, maar het feit dat zijn zesde echtgenote slechts achttien jaar oud was, zorgde voor sensatie. Zijn jeugdige bruid, Louisa Wille, was in 1842 geboren in de gemeente Ambt Ommen. Hun huwelijk werd voltrokken op 25 oktober 1860.

De Goessche Courant schreef in januari 1860 – opnieuw – over deze Hardenberger casanova: Naar men berigt zal zekere Van F. te Hardenberg, welke op ruim 40-jarigen leeftijd in het vorige jaar voor de vijfde maal weduwnaar werd, voor de zesde maal zijn huwelijksgeluk beproeven. De Overijsselsche Courant deed er nog een schepje bovenop: Te Lutten in de gemeente Ambt Hardenberg zal eerlang een weduwnaar voor de zesde maal in het huwelijk treden. Eene dochter van hem uit zijn eerste huwelijk is reeds ouder dan hare aanstaanden stiefmoeder die pas 18 jaren telt!

Toen de datum van de huwelijksvoltrekking naderde, publiceerde de Goessche Courant nogmaals over deze gebeurtenis. Het verhaal werd steeds sensationeler weergegeven en men verdraaide (bewust?) de feiten: Te Ambt Hardenberg zal deze week een huwelijk voltrokken worden tusschen een weduwnaar van 54 en een meisje van 16 jaren, dat reeds kans heeft binnenkort grootmoeder te worden. Naar men wil is dit huwelijk bij wijze van koop gesloten, en wel voor de som van honderd gulden. Engbert was geen 54 maar 44 en Louisa was geen 16 maar 18. Wellicht is het daarom verstandig om ook de rest van dit bericht met een korreltje zout te nemen.

De kranten bleven Engbert nauwlettend volgen. Toen Louisa twee jaar later ziek werd, schreven ze dat sedert eenigen tijd ook deze vrouw in een kwijnenden toestand verkeerde. Men vreesde voor haar leven. Toch bleek het dit keer loos alarm, want Louisa knapte op, kreeg negen kinderen en overleed in 1884 op 42-jarige leeftijd. Engbert zelf overleefde daarmee al zijn zes echtgenotes bij wie hij maar liefst achtien kinderen verwekte. Hij stierf op 29 april 1894 in Lutten, op 77-jarige leeftijd.